kendimi kendim yürütürüm.

gün sıcak, hala sıcak..
yollar yürümekle, kağıtlar yazmakla aşınmıyor bugün. herşey hala yeni, acım, sevincim, sevgim, mutluluğum.
çok canım yanıyor ama kimseye bahsetmiyorum. reklamımı yapmıyorum ha-ha! yapıyor muyum yoksa? ifşamotör oldum diye kendime kızıyorum. anonim letedeşetei olmayı tercih edebilirdim ama vazgeçip kişisel kusmuklarımı elaleme yalatmaktan öte bişey yapamadım... bu da benim acizliğim olsun. oh.

midem bulanıyor. kül tadı damağımda geziniyor. midem yine bulanıyor. kendinden tiks tiks zamançalar,
matruşka gibi yaşıyor olmak çok hoş ama, bildin mi?
sen göremiyorsun hiçbir şey, görme zaten. aptal ol bana, ben de sana tabii... herşey karşılıklı. konuşmayalım da bir süre böyle derin derin. ayıbolur yoksa insan içini açarsa, mazallah gelir lafını esirgemez, enseme tokat atar, popomu parmaklar, yatağımda yatar, yemeğimi yer, ohhh?! ne münasebet.
terbiyesizleşme.
sonra, kleptoman neden kendini denize kuşa böceğe kaleme kağıda koloya verdi? senden zaar. ne olacağıdı?

hala rüzgar esmiyor. çok terliyorum. geceleri çok üşüyorum ama. yalnız başıma uyuyorum. uyumuyorum da uyuyormuş gibi yapıyorum. gece çok güzel.
rüya görüyorum ama rüyalar bulanık. bilinç akışı da yok. esmiyor. dedim ya, ondan.
materyalizme olan düşkünlüğümü ve özlediğim birçok şeyi içime atarak yaşıyorum.
feza darlaşıyor
kaza geliyor
sular durulacak.
kimse ağlamayacak.
kuul kadın

eks-o eks-o puahahah!